Ferman ...

Kalem buyurdu önce;

Ruzgar,yagmur,kar olmali..Kasirgalara kavusmali yapraklar,olabildigince ucmali.Yasamin sirri dokulmeli gokten..Uc kere degil.Uc elmanin sahibi sadece uc kisi olmamali.Duvar.Delik.Karanlik.Kara.Satir.Duvar buyumeyecek artik,bosluk.Simdi dehlizlerde yeni bir soluk.Kundakta bir cocuk,dilde bahari getiren ruzgarlar.Gor bak neler fisildayacaklar.Ustelik her sey herkes icin.Halka acik tüm yenilikler.Her sey bizim icin..

Nun ekledi;

amerikalardan Meksika Sınırlarına kaçtık hep dışardan içeri sığındık sakin limanalarda sokulduk kendimize zulmetlerden nurlara oldu yolculuğumuz durmuştuk soluklanıyorduk zulmetlerin kovalamacasında yeşil durağımizda bir el uzandı uzaklardan buralara "hep beraber herkes için" yeter aldığımız soluk biraz da yolda kalan gemilere soluk olsun bizimkisi sade kendimize değil dilde olsun düşünceler "dil" ordan kaleme aksın yazılsın çizilsin sayfalar boyu bitler kilobaytlar boyu wordpedler boyu okunsun gönlü olanlar gönlü olacaklar boyu doğsun çocuk doğar doğmaz yazsın Kuran-ı Kerimde buyulduğu üzre Kalem ve Nun... İkra Bismi İsmike Rabbihi...

Ve iste simdi yeni bir ses,yeni bir ruh dehlizlerde..ikinin mükemmel birligi...

Mütemmim Cüz misali...