Kafkasal Düşünümler -kelimeleri parçalamayı seven insankişisi başlığı-

"Kafka için zevk, hep tek kişiliktir. Korkuları da öyle. Hep kendi kendiyle korkar, ve hep kendi kendisiyle zevkeder Kafka. O en az kendisi kadar yalnızdır çünkü!" Dücane Cündioğlu

Denize girmek yerine hakkında yazılan damlaları yalamaya devam eden bir kıyı olan benden.

Zevk tek kişilikti, korkularımız tek kişilikti; öylesine kendimize aşıktık ki karşımızda bize aşk olarak sunulan zat-ı muhterem dahi tek kişiliğimizin bir yansıması olarak zihnimizdeki gölgeler dünyasından fırlayagelmişti; kendi varoluşunun dışında, bizim zihnimizin ona yükledikleri ile.. omzunda camdan hayallerimizi kırmamak adına bir tomar görev ve ödev sorumluluğu ile bize ce-e diyordu..
Kelimelerimin tasmalarını saldım, haydi olanca doğallığınla gezin asfaltlarına yağmurlar düşen bu kentte.. Nasıl da bir tezat içinde şu an yağan doğal durum ile benzersiz yapaylık asfalt. Modernizmin doruğunda doğallık arayan insan kişisi, yağmurdan sonraki toprak kokusunu yağmurdan sonraki asfalt kokusu ! na tercih etmek zorundalığı ile bir tezat içinde yaşıyor. Şöyle ki.. Kaybedilen toprak sevgi-linin vasf-ı şahanesi, asfalt ise senin sevgiliye yüklediğin binumum görev dahi ödev ki zavallı-yı gönül-dem'inin bundan haberi bulunmamakta.. yağan yağmurlar da dilediğince yağsın artık sen alamassın ki toprağın güzel ve doyurucu kokusunu... sana olanca yapaylığı ile rengi de içini karartacak -her davranışa farklı anlam yükleyeceksin ya tatmin olmayacaksın bu yüzden için kararacak ona delalet hıhı evet- asfalt yapaylığı kalacak işte.. hadi kokla koklayabilirsen !
kendimizi bu denli sevmekten ne zaman vaz geçeceğiz
birini ne zaman gerçekten sevebileceğiz
ona alışmadan, her an değişebileceğini yok saymadan; değişen şeye alışamassın o değiştikçe sevginde de değişimler olmaz mı; eski tavrını severken bir akımla etkilenip fikirleri değiştiğinde alıştığın sevgi-liyi sevmeye devam etmek senin yüklediğin bir yapış yapış asfalt kılıftan ibarettir. değişen fikirlerce değişmiş olan sevgi-liyi aynı zannetmek nasıl bir halet-i ruhiyye olsa gerektir? Bundan mütevellid uçlarını açık bırakmalı kanalların, özgürlüklerine uzanan iplerini kısaltıp kesmemeli göğe uçan uçurtmaların belki de.. belki'si fazla bir şekilde. belki'yi çıkarıp evetöyledirhıhı demeli belki de !

İçsel döküntülerimizin ardında korkularımız ve zevklerimizi düşünmeye çalışabiliriz
düşünmek ve çalışmak
aynı anda hem fikriyyat hem eylem !
bunun imkansızlığına dair bir yazı okumuştum

"Ne yapmayı düşünüyorsunuz?"
Bu soru karşısında Heidegger biraz duraklar ve şöyle der:
— "Hem düşünmek, hem yapmak, bir soru içinde tam iki fiil birden! Bu benim için çok fazla!" (Jose Pablo Feinmann'ın "Heidegger'in Gölgesi" kitabından, bir iki müdahaleyle...)

şeklinde bir makale cümleler grubu yapıştırabiliriz buraya yine Dücane Hoca'mdan
buyrula, düşünüle.. ?!

en az kendisi kadar yalnız olmak !
ama dolduramayacağım kadar içine gömülünmüş bir yaşantı bu...

saatlerce konuşup birçok ortak yan bulunup üzerine yıllarca laklak edilebilen insanlar içindeyken, değişen fikriyatlar, okunan kitaplar, görülen filmler ve şehirler ve yaşantılar ile değişen insanın varlığı..
artık konuşamamalar
daha da fecisi
konuşmalar ve yadırgayabilmeler
ah o yaftalamalar
lanet olası yaftalamalar ve sınırlandırmalar ve sınıflandırmalar hele !

en yakınların en uzaklara düşmesi

insanın sade kendine düşmesi böyle olunca

ve her değişene mukabil insanın kendinin de değişegelmesi ile kendisi kadar yalnızlık içinde yaşamak.

acıların da yalnızca sana ait;
gören göz, hisseden hissetme organı sana ait zinhâr; ortak kelimelerin bir faydası yok bu durumda. beraber akıp giden zamanların gelmeyişine inat senin o zamanı kovalamaktan, nefesinin içine bir bıçakça saplanarak ruhunu acıtması da yalnız sana ait.. gidenin gelmeyişinin oluşturduğu ilmik ilmik gidenlerden örülmüş halka geçmekte boynuna, dikkat et bir dengesizce davranışla üç ayaklı sandalyen daha fazla dayanmaz.. dedi bir şarkı da üç ayaklı sandalye diyen çocuk..

korku, acıyı çağrıştırmış zihnime.
demek ki korkularımın gerçekleşeceğine dair korkularım ve düşüncesi ile dahi acıyor oluşlarım var.. var düşün ki korkularımdan korkmamaya çalışmak için neler yapıyorum; kendini korkularının olmuşluğuna alıştırmak bu eylemlerin birincili.. olmadan ! ölmeden öldürmek.. ah bir de bu üç ayaklı sandalye üzerinde canbazlık edeceğime ona bir ayak takmaya çalışsa idim..
bir Şebnem Ferah şarkısı fon olur geceme.. "daha iyi olmaz mıydı??" diye sordu kadın bana şarkı boyunca. hıhıevetöyle.

tekkişilikbir yazı okudunuz
devamı yoğun yalnızlık istilası içindeki bireyce, adı üstünde bir ve yalnız olan ey'ce getirilmek istenmemiş, sevgili ey uyumak istenci ile uzaklaşmıştır
selamet üzerimize olsun

eyvallah !

sevgi-li vurgusu ekte, adı üstünde, çorbası tasta hastadır hasta ehem..
vurgusu ek ve ismi ayırmaya muktedir olan sevgili "-" ayıracı ile ayrıldığına mukabil; bir gönüldaş, bir yol refiki, bir baba, bir abi, bir annecik, bir enyakındost vs olabilme yetisinde kıssa-yi kelam sevgi verilmiş her bünye-yi mahlukattır
sevgi-lerimle...
nun (: