“isimler ki büyülüdür“ diye fisidamaya basladi sayfanin ortasinda.En can alici noktasinda.Nefesimi 
tuttum,devam ettim okumaya:
Isimler ki büyülüdür/sade büyülü mü/isimler hem de büyücüdür/....
Isimlerin fitratlara denk olabilecegini duymustum.Tam anlamiyla bu kitapla inandigimi söyleyebilirim.Dogumuna sebeb olanlar,isik olasin/isik tutasin bulundugun yerlere diye koymus olmalilar bu ismi sana.Oldugun yerlere Nur sacasin diye.Hz Ayse gibi olamasan da,fitratinda O’ndan bir seyler barinsin diye.
Bu dünyada yansimasiysa her sey bilmedigimiz yerlerin,sen hep o bahsedilen Nur’un yansimasi olmalisin.Isik tutan olmalisin.Nefes veren olmalisin hatta bazen.Hayat olmalisin sen Nun...Bu yüzden Nunsun sen zaten.Kalemi tamamladigin icin.Kalem yalniz,kalem gücsüz.Kalem tek basina yazamaz Nun'suz.
Hayat gizli bir gecit yüreklerde.Kasiftik biz,unuttun mu?Duvarlar vardi yikilmasi gereken.Sizdirmak lazimdi bataklilara bir parca isik,bir parca Nur...Bir parca aydinlik lazimdi karanlikta.Yakamozduk biz o denizlerdeki,unuttun mu Nun?
Unutmus olamassin.Cünkü sen unutamassin.Unatmadigindan kabuk baglayamiyor yaralarin.Ve aciveriyor sana her bir yakaris,her bir yenilgi.Biliyorum.
Yasam,bundan böyle seri bir cinayet artik herkeste.Bogazimizdaki yutkunamadiklarimiz yasamin intihar ipiydi olsa.O ipi cekmek öylesine kolaydi ki.Seytanin isi bu cünkü.Ve sen mutluluktan üflerken kalemine seytan cift mesayi yapar senin üzerinde...Cünkü seytan,inancin verdigi huzurdan korkar.Cürütmek ister onu,eline attigi her sey gibi.Seytan bizimle ugrasmayi sever Nun.Teslimiyetleri reddettirip,teslimiyetin en hain cukuruna itebilmek icin...
Sen seytanin atesten gülümsemelerinin yankilanmasina izin verme.Sen dizlerinin üstüne sakin cökme.Sen cökersen,silinir yazilmis siirler.Sen vazgecersen,unutulur kasifler.
tuttum,devam ettim okumaya:Isimler ki büyülüdür/sade büyülü mü/isimler hem de büyücüdür/....
Isimlerin fitratlara denk olabilecegini duymustum.Tam anlamiyla bu kitapla inandigimi söyleyebilirim.Dogumuna sebeb olanlar,isik olasin/isik tutasin bulundugun yerlere diye koymus olmalilar bu ismi sana.Oldugun yerlere Nur sacasin diye.Hz Ayse gibi olamasan da,fitratinda O’ndan bir seyler barinsin diye.
Bu dünyada yansimasiysa her sey bilmedigimiz yerlerin,sen hep o bahsedilen Nur’un yansimasi olmalisin.Isik tutan olmalisin.Nefes veren olmalisin hatta bazen.Hayat olmalisin sen Nun...Bu yüzden Nunsun sen zaten.Kalemi tamamladigin icin.Kalem yalniz,kalem gücsüz.Kalem tek basina yazamaz Nun'suz.
Hayat gizli bir gecit yüreklerde.Kasiftik biz,unuttun mu?Duvarlar vardi yikilmasi gereken.Sizdirmak lazimdi bataklilara bir parca isik,bir parca Nur...Bir parca aydinlik lazimdi karanlikta.Yakamozduk biz o denizlerdeki,unuttun mu Nun?
Unutmus olamassin.Cünkü sen unutamassin.Unatmadigindan kabuk baglayamiyor yaralarin.Ve aciveriyor sana her bir yakaris,her bir yenilgi.Biliyorum.
Yasam,bundan böyle seri bir cinayet artik herkeste.Bogazimizdaki yutkunamadiklarimiz yasamin intihar ipiydi olsa.O ipi cekmek öylesine kolaydi ki.Seytanin isi bu cünkü.Ve sen mutluluktan üflerken kalemine seytan cift mesayi yapar senin üzerinde...Cünkü seytan,inancin verdigi huzurdan korkar.Cürütmek ister onu,eline attigi her sey gibi.Seytan bizimle ugrasmayi sever Nun.Teslimiyetleri reddettirip,teslimiyetin en hain cukuruna itebilmek icin...
Sen seytanin atesten gülümsemelerinin yankilanmasina izin verme.Sen dizlerinin üstüne sakin cökme.Sen cökersen,silinir yazilmis siirler.Sen vazgecersen,unutulur kasifler.
Bir Melegin Ölümü.Cok tanidik bir sarki.Cok bilindik bir hikaye.Artik Melek Degilim dediginde inanmadik biz buna.Eslik ettik sadece sarkina.Ama simdi bu sarkiyi söylemek,cinlatir kulaklarimi.Bak yaniyor parmak uclarim.Bir Melek Ölürken...
Kanatlar saydam bosluklar.Meleklerin kanatlari olmaz asla,bizi kandirdilar.Hayir,melekler ölmez Nun.Ölüyorsa,yine kandirmislardir bizi.Ölüyorlarsa ezber tekrarina düserler.Melekler ölemezler.Kalk ayaga ve söyle Nun.
Sylvie Germain’in de dedigi gibi.Hicbir seyin olmasin Nun.Kitaplarin olsun,kentlerin olsun.Sözcüklere dogru yola cikmalisin artik.Zaman tüm mekanikligiyle bitiriyor onikileri..Hicbir oniki yakin degil bize.Hicbir oniki yetmez bize.Sözcüklerini topla artik Nun.Mor ile yesilin birlestigi bir rüya gör.Ve anlat bana.Satirlara.Cünkü sözcükler ihanet etmezler.Herkes gider,her sey biter.Geriye bir sözcükler bir de Kalem kalir.
Yansimalar üfleyecek iki ucu delik sopaya.Dostluk diyecek.Ve sen icinde hissedeceksin,dinle bak.Bu yüzden Ney demisler ona.Sopa olsaydi,gitara böylesi güzel yakisan olmazdi.Sade bir sopa olsaydi,bir dostluk ezgileri böylesine yüregine dokunmazdi.
Bizim göz yaslarimiz,iki heceli dökülür.Ha-zan.
Fasl-i Hazan.
Biliriz.Fasl-i Hazan demenin Fasl-i Hüzün oldugunu.
Hüznün bir fasil olusunu.
Birak sürsün fasillar.Ve dökülsün göz yaslarin.Hece hece aksin.
Birak sürsün fasillar.Ve dökülsün göz yaslarin.Hece hece aksin.
Yansimalar boyu.
Göreceksin,damlalar birikecek oldugun yere.Duyacaksin mürekkebin seni cagirislarini.Ve sarilacaksin kaleme.sözcüklerinle silmek icin tüm kabuslari...
Göreceksin,damlalar birikecek oldugun yere.Duyacaksin mürekkebin seni cagirislarini.Ve sarilacaksin kaleme.sözcüklerinle silmek icin tüm kabuslari...
-.-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder