Nakaratini bir türlü söyleyemedigim o sarkiyi,gün boyunca dinlemelere mahkum ettim kendimi. Isyanim miydi kendime,ya da serzenis,icimdeki en belirsiz hisse. Tozlanmis ve rafa kaldirilmis,artik kullanilirligi yitirmis herhangi bir sey... fakat can yakan bir sey..bir fotograf..maziden kalma..ya da bir mektup.. yine maziden...asilda bir hayat var orda. Kabullenmekten korktugum..söylemekten cekindigim bir sarki var,nakarati canimi yakarken,üst üste dinlemekten kacinamadigim bir türlü. Acinin en büyük mizrahi üc harfle sadece gönlüme firlatilmisken,kan akti mi akacak mi diye beklerken dahasi,her türlü olacak seye karsi,kendimi hapsediyorum bu sarkida. Sözlerinde arayislarimin en belirgin yankisi cinlamasa,ve umursamazligin en kaypak duygusu,bunca etkili olacagini sanmiyorum yarama... morfinlenmis duygularimin,ahvelimdeki yersizligi,canimi yakar oldu cok fazla. Sesli haykirabilseydim bu sarkiyi..o nakarati söylemekten böylesi cekinmeseydim ve o mizrak...bana asilda hic batmadi ki..ben asilda o mizrak yüzünden hic kanamadim ki.. peki ya neden? Korkunun adini mizrak koydum. Kendimden korkar oldum. Elinde gökyüzünün varligindan bahsedecek adamlari duymaktan cekinir oldum... kacar oldum ötelere,yalniz yürür oldum bu yollarda cokca... hapsettim kendimi bu nakaratini haykirarak söyleyemedigim sarkilara..hapsettim kendimi korkularima. Yalnizligimi ortak ettim yagmurlarima. Cok sevdim,damlalari,damlalarda bogulmayi,söyleyemedim. Cok istedim,seviyordum diyebilmeyi,diyemedim. Ben,kendi kendimi kanattim. Bunu kendime ancak ben yapabilecekken,ruhumu sunmaktan korktum morlardan bahsedecek olan birine. Öyle korktum ki,kiracagindan beni,ayaklarima halatlar takmaktan asilda,öyle korktum ki,kendimi kendime mahkum ettim. Bunu ancak kendime ben yapabilirim. Kis,baharin kucagina birakirken kendini,yagmur damlalari düserken yere,kirletmek icin kendilerini,bu idami izlemeyi seciyorum elimde kahvemle.
Cam kenarinda perdesini yarilamis kiz gökyüzüne bakiyor usulca. Halime mi agliyorsun diye soruyor bulutlara.damlalar yere düsüyor. Damlalar camur oluyor. Damlalar,kirleniyor. Bulut,infaz diyor.. iste o üc harfli mizragin infazi da,tam damlalarin ardindan dogan günesin oldugu yerde gerceklesiyor. Yaz kizim,askin infazi,yüreginde gerceklesiyor...
4 yorum:
ya benim aşkım yenileniyorsa bana yeşillerden bahsedecek birine yine.. hani öyle mi oluyo tüm tevekkülün tüm itminanın gidiveriyor mu ellerinden.sen öldürürken ben mi doğuruyorum yeniden yoksa.ucunda ne bekliyor ki beni.seneler gitti okul bit.. ti de olacak.hikayeni anlat bana kalem.az evel msnine not bırakmıştım bu yazını okumadan.hikayemi anlatmak için.eğer net kopmaz şartlar el veririse sohbetinize talibiz elimizde 1kutu çikolata ile bu akşam.var mısın.gerçeklerimizi konuşalım da yazılan hikaye olsun gerekirse.ne bekliyor ki bizi ilerde..??
cano bağlantısal sorunsallarım mevcudiyet dahilinde olduğu vechile nagehan-ı laklak cihazınıza telif eylememe mukabil şol sahifeye de telif eylemek niyet buyurdum zira müellifi bulunduğum siz alilerine vasıl olmadı zannımca.osmanlıca gözünü sevem Ey Türk gençliği.1.vazifen köklerine sahip çıkmaktır.muhtaç olduğun kudret damarlarındaki //geçmişinden gelen sana ait olan// asil kanda mevcuddur.eyvallah canom gecen hayr olsun (:
nefes al... nefes ver... hıh sakinleş biraz... korktum okuyunca.
hayatı ciğerlerinde hisset oksijeni ciğerini yaksa da, kalbinde nefes aldıkça sıkışmalar hissetsen de hayattasın hiset bunu...Allah ömür versin yeter ki, bu da geçer yahu...
nun,böyle konsmaya devam edersen,aglayacagim :)
pusarik;hayat yengeclere hep güzel demistim ya evvelden,öyle,hayat bize hep güzel :) birlikte nefes alip verelim,hayati yüzonbininci dalgasinda calimlayalim,eyvallah..
Yorum Gönder